Her sabah üvey kardeşim tuhaf bir istekle beni ziyaret ediyor.

Her sabah yavaş adımlarla kapımda beliriyor; üvey kardeşim, yüzünde her zamanki muzip gülümsemesiyle. Bugün ise benden çiçeklerden bir taç yapmamı istiyor. İlk başta yadırgasam da, zamanla bu istekler sabahlarımızın ritüeli haline geliyor. Kimi zaman bir şiir okunmasını isterken, kimi zaman beraber gökyüzüne bakmamın yeterli olduğunu söylüyor. Her istekle farklı bir dünyaya davet eden bu tuhaf alışkanlık, aramızda özel bir bağ kuruyor ve her günün erken saatlerinde beklenmedik bir maceraya dönüşüyor.

Her sabah üvey kardeşim tuhaf bir istekle beni ziyaret ediyor.