Havuz kenarında fark edildi, yanımda biri vardı.

Havuz kenarında otururken, serin suyun yansımasını izliyordum. Yanımda en yakın arkadaşım vardı; sessizliğimizin içinde huzurlu bir uyum vardı. Güneş yavaşça batarken, gökyüzü turuncu ve pembenin tonlarına büründü. Su, bu renkleri kendi yüzeyine çekerek adeta bir tabloya dönüştü. O an çift yönlü bir ayna gibi, bir yandan doğayı diğer yandan kendi içimizi yansıtıyorduk. Yanımdaki kişiyle paylaştığımız sessizlik, kelimelerin ötesinde bir bağ kurmuştu. Dış dünyadan kopmuş gibiydik, sadece o anın dinginliğini yaşamaya odaklanmıştık. Anılar, suyun hafif dalgaları gibi zihnimize işlenirken, böyle anların bizi neden bu kadar derinden etkilediğini düşündüm. Her şeyin uyum içinde olduğu bu an, unutulmaz bir huzur bıraktı geride.

Havuz kenarında fark edildi, yanımda biri vardı.