Araba ön koltuğunda üvey kardeş gizemli anlar yaşar
Karanlık bir yaz gecesiydi ve otoyolun kenarındaki ağaçlar, esen rüzgarla hışırdıyordu. Arabanın içinde, ön koltukta oturan üvey kardeşler arasında sessiz bir elektrik vardı. Yolculuk boyunca konuşulmamış sözlerin ve gizli anıların ağırlığı, atmosferi daha da yoğunlaştırıyordu. Arka planda cızırtılı bir radyo kanalı eski bir melodiyi çalarken, plakaların önünden geçen ışıklar yüzlerine garip bir parıltı veriyordu. Bir bakış, sade bir gülüş, ve o anda sıradan bir otomobil yolculuğu bir an için sonsuza kadar süren bir sürekliliğe dönüştü. Sanki o kısa süreli geçiş anlarında, kelimelere dökülmemiş bir anlayış kurdular, zaman ve mekanın ötesinde bir bağla birbirlerine kenetlendiler.